ΧΙΟΝΙΣΜΕΝΗ ΔΙΡΦΥ
Το ορειβατικό καταφύγιο:
Το καταφύγιο της Στενής βρίσκεται περίπου 8 χιλιόμετρα από τον οικισμό στο οποίο μπορείτε να φτάσετε είτε με τα πόδια, περπατώντας μία ώρα περίπου, είτε ακολουθώντας το δρόμο από άσφαλτο με την πορεία φιδιού.
Το ορειβατικό καταφύγιο διαθέτει και χιονοδρομικό κέντρο που αυτή την στιγμή είναι χιονισμένο. Στη Στενή υπάρχουν επίσης και αναρριχητικές διαδρομές στην περιοχή Καραούλι που βρίσκεται ακριβώς πάνω στους βράχους της Δίρφυος.
Το βουνό της Δίρφυς προσφέρει πολλές δυνατότητες για πεζοπορία. Τόσο από την πηγή Κράτεια όσο και από τη Στενή, υπάρχουν σηματοδοτημένα μονοπάτια που οδηγούν στο καταφύγιο (υψόμετρο 1100 μ.) το οποίο διαχειρίζεται ο ΕΟΣ Χαλκίδας.
ΤΟ ΦΑΡΑΓΓΙ
Το φαράγγι της Αγάλης είναι από τα πιό όμορφα και βατά φαράγγια στην Ελλάδα. Βρίσκεται στους πρόποδες της Δίρφυος στην Εύβοια.
Η διαδρομή αυτή ξεκινά κοντά στο χωριό Αγ. Αθανάσιος με ανάβαση μέσα από το φαράγγι της Αγάλης και συνεχίζει διατρέχοντας κυκλικά τους δυτικούς πρόποδες της Δίρφυος ακολουθώντας κυρίως αγροτικούς δρόμους.
Το μήκος της διαδρομής είναι περίπου 18 χλμ, από τα οποία τα 4 σε μονοπάτι μέσα στο φαράγγι, τα 10 σε αγροτικούς δρόμους και τα τελευταία (και λιγότερο ενδιαφέροντα) 4 στον ασφαλτόδρομο που συνδέει τα χωριά Λούτσα και Αγ. Αθανάσιο.
ΚΑΜΠΙΑ-ΑΓΙΑ ΚΥΡΙΑΚΗ
Από τους Βούνους και μέσα από την Κάτω Στενή στρίβουμε δεξιά για τα Καμπιά, σε υψόμετρο 505 μέτρων. Ο καταπράσινος οικισμός των Καμπιών είναι κτισμένος στην πλαγιά του λόφου Μέγα-Λόγγου, δυτικά από το όρος Ξηροβούνι. Νότια του ρέει ο Καμπιώτης ποταμός. Τα Καμπιά φημίζονται για τις πέστροφες αλλά και για τις πολλές μουριές τους, αφού από τις κάμπιες που παλιότερα ενδημούσαν σε αυτές οι κάτοικοι παρήγαν μετάξι.
Κάτω από τον οικισμό βρίσκεται ο σπηλαιώδης ναός της Αγίας Κυριακής, μέσα σε ένα καταπράσινο τοπίο με τρεχούμενα νερά. Από τα Καμπιά ξεκινάει ορειβατική διαδρομή για το όρος Ξηροβούνι και το φαράγγι του Χάβου που καταλήγει στην Αγία Κυριακή.
ΕΝΕΤΙΚΟΙ ΠΥΡΓΟΙ
Στην περιοχή της Μεσσαπίας υπάρχουν τρεις ενετικοί πύργοι που υποδηλώνουν το ιστορικό μερίδιο της περιοχής στα χρόνια της φραγκοκρατίας.. ( ένας στα πολιτικά και δυο στα Ψαχνά). Σε όλη την Εύβοια υπάρχουν και άλλοι, διότι το νησί ήταν προπύργιο και έδρα των ενετών από την Δ΄ σταυροφορία, το 1204 έως και τον Ιούνιο του 1470 που η Εύβοια υποδουλώθηκε στους Τούρκους. Στα διακόσια πενήντα χρόνια ενετικής κυριαρχίας κτίστηκαν πολλοί πύργοι και ευτυχώς διατηρούνται σε καλή κατάσταση, αρκετοί στο νησί μας εκτός βέβαια των Ψαχνών.
Ο δάσκαλος Απόστολος Τσάμης τόνιζε την σπουδαιότητα αυτών των πύργων που δυστυχώς έχουν εγκαταλειφθεί και αν δεν γίνει κάτι σύντομα η ιστορική κληρονομιά της περιοχής θα εξαφανισθεί. Η παρουσία των πύργων υποδηλώνει την ιδιαιτερότητα της περιοχής και την αξία της ως στρατηγικό σημείο. Λειτουργούσαν ως παρατηρητήρια από Τούρκους, μέχρι και τον 19ο αιώνα μ.χ. Αν ο παρατηρητής έβλεπε ένα εχθρικό πλοίο ή κάτι ασυνήθιστο από την στεριά , ενημέρωνε τους άλλους παρατηρητές ανάβοντας φωτιά (τη νύχτα) ή με σήματα καπνού (τη μέρα), έτσι ώστε να προετοιμάσουν την άμυνά τους . Πολλές φορές με σήματα «κωδικοποιημένα» μετέφεραν πληροφορίες μεταξύ τους χωρίς να μπορεί ο εχθρός να τα « αποκωδικοποιήσει».
Στα δημοτικά τραγούδια το πουλί που μεταφέρει την κακή είδηση για το πάρσιμο της Πόλης δεν είναι άλλο από τους πύργους που διέδωσαν την κακή είδηση με τους καπνούς.
Οι πύργοι ονομάζονται επίσης και βίγλες, στη Χίο τους ονομάζουν και φρυκτωρίες. Οι παρατηρητές καλούνται και βιγλάτορες. Στο νησί μας οι πύργοι κάλυπταν πλήρως τους θαλάσσιους κόλπους και τα σημαντικά περάσματα στο εσωτερικό, ώστε όταν ο εχθρός προσέγγιζε το νησί οι παρατηρητές ενημέρωναν γρήγορα τις υπόλοιπες περιοχές και ετοίμαζαν την άμυνά τους. Στην περιοχή μας ο κόσμος κατέφευγε στο φρούριο που ήταν στο Καστρί, για να προστατευθεί.
