ΛΑΟΓΡΑΦΙΚΟ ΜΟΥΣΕΙΟ
Λαογραφικό Μουσείο Δήμου Διρφύων - Μεσσαπίων (Folklore Museum of Messapia Municipality)
Το μοναδικό αυτό μουσείο βρίσκεται στα Ψαχνά Ευβοίας, περίπου 15 χλμ. ΒΔ της Χαλκίδας, στην κεντρική πλατεία της πόλης, και στεγάζεται στο μεσαίο από τα 3 νεοκλασσικά που βρίσκονται στο πάνω μέρος της πλατείας.
Ιδρύθηκε και εγκαινιάστηκε το Μάρτιο του 2004, αλλά άρχισε να λειτουργεί τον Ιούνιο του ίδιου έτους. Το κτήριο, το οποίο χρονολογείται στα 1863 και έχει κριθεί ως ιστορικό διατηρητέο μνημείο, άνηκε στην ευκατάστατη οικογένεια Λένου, η οποία και το παραχώρησε στον δήμο. Οι διαδικασίες αναπαλαίωσής του ολοκληρώθηκαν το 2003. Το οικοδόμημα είναι διώροφο, λιθόκτιστο, ενώ η πρόσοψή του διαμορφώνεται με συμμετρικά ανοίγματα. Στα ταβάνια του πάνω ορόφου υπάρχουν οροφογραφίες από Τοσκανούς καλλιτέχνες.
Στον χώρο φιλοξενείται ποικιλία εκθεμάτων (έπιπλα, εργαλεία διαφόρων επαγγελμάτων, ρούχα, ενδυμασίες, υφάσματα, χρηστικά αντικείμενα καθημερινότητας, κλπ). Χρονολογούνται όλα από το τέλος του 1800 και μετά και αφορούν καθαρά στην περιοχή του Δήμου Διρφύων-Μεσσαπίων, καθώς είναι όλα δωρεές των δημοτών.
ΕΘΝΙΚΟ-ΙΣΤΟΡΙΚΟ ΜΟΥΣΕΙΟ ΑΘ. ΛΙΑΣΚΟΥ
«Ολους μας έκαμαν άτιμους κι άναντρους και μας ξερματώνουν με την δύναμή τους και μας κάνουν γυναίκες. Και τις γυναίκες άντρες και φρουρά της Κυβέρνησής μας. Τα σπαθιά των μπακάληδων φυλάνε την Κυβέρνησίν μας, το σπαθί του Νότη Μπότζαρη, του Φωτομάρα, του Κριτζώτη κι' αλλουνών πολλών αγωνιστών τάχετε πεταμένα μέσα εις τα υπόγεια των Βενετζάνων - σπαθιά μας και ντουφέκια μας και πιστόλες μας...».
Η πικρία και η αγανάκτηση του στρατηγού Μακρυγιάννη στο Ναύπλιο το 1833, ύστερα από τον αφοπλισμό των αγωνιστών της περιοχής από τους Γάλλους. Πολύτιμα όπλα του αγώνα, ενθύμια άλλων εποχών, στο Ιστορικό - Εθνικό Μουσείο Αναστάσιου Λιάσκου στο Κοντοδεσπότι Μεσσαπίων.
Ο σκοπός της ίδρυσης του μουσείου είναι η σύνδεση του παρελθόντος με το παρόν και η ανάδειξη των αρχών και των ιδανικών του Ελληνισμού στην πραγματική τους διάσταση. Το μουσείο αυτό εδώ και δεκαοκτώ χρόνια είναι ένα μνημόσυνο αλλά και φόρος τιμής για ολόκληρη τη στρατιά των Ελλήνων αγωνιστών, από την Επανάσταση του 1821 μέχρι και το Β' Παγκόσμιο Πόλεμο, που κρατώντας στο χέρι το καριοφίλι, τον γκρα ή το μάνλιχερ πολέμησαν και έπεσαν ηρωικά μαχόμενοι για την Ελλάδα.
